من بارها و بارها در مورد برنامه های متفاوتی تلویزیونی گفتم و گفتم و گفتم. ولی به نظرم در مورد این رسانه ای که همه چیز را در اختیار داره باید کار جدی تری کرد.
هر کی میگه نه به این نمونه ها دقت کنه:
1- سریال چارخونه که از پر بیننده ترین سریالها در ایران هست فقط و فقط مشغله ذهنی زنها را شوهراشون می دونه و یک دختر فقط به فکر اینه که یه جوری شوهر پیدا کنه من نمی دانم تاکی قراره این بحث مسخره ادامه پیدا کنه
2- صبحها یک برنامه خیلی خوب از کانال 2 پخش میشه به نام مردم ایران سلام اگر از بیننده های این برنامه بشید این حس را پیدا می کنید که زنها اصلا از روی زمین محو شده اند و فقط این مردها دارند توی این جامع فکر می کنند و کار می کنند.
3- سریالهای جور واجور ایرانی که پخش میشه زنهای ایرانی همش در حاشیه قرار دارن یا با هم در حال جنگیدن یا فکر ممادر شوهر فرمانو خواهر شوهر در حالی که سریالهای خارجی(مثل یانگوم و پزشک دهکده و سریالهای پلیسی آلمانی) که پخش میشه زنها همش نقش فرمانده و اصلی را دارند که باعث میشه الگو برداری از آنها و فرهنگ آنها عمیق تر و جا افتاده تر بشه